یارئوف اهل بیت

آقاسلام

آقای مهربانی

آقای خوبی

این روزها که دلم  هوای صحن و سرای شمارادارد بهترمیفهمم چه نعمتی است همجواری باشما

وقتی بغض فروخورده ام حتی در حرم خواهر بزرگوارت نیز نشکست و دلتنگیم در کنار کریمه اهلبیت نیز برطرف نگشت فهمیدم هرگلی بویی دارد

آن زمانهایی که بیشتر به کنارشمابودن نیاز دارم و لیک دستم کوتاه از زیارت حرم است و ناخودآگاه ردی از شما می یابم درک میکنم همیشه در کنارمن هستید

وقتی که عزم جداکردن دخترکم از شیررا داشتم و دستم کوتاه از حرم شمابود و من جز در آن حرم آرامش کامل نداشتم دلم گرفت  . 

اما وقتی فهمیدم روزی که برای اینکار برگزیده ام مصادف با میلاد دردانه و عزیز دل شماست قلبم آرام گرفت و فهمیدم شما همیشه درکنار ما هستید حتی اگر غافل باشیم ما ازشما

وقتی دخترکم دست به سینه میشود ومودب رو به عکس حرم شما یا گاه شنیدن زمزمه صلوات خاصه اتان میفهمم حواستان به همه هست حتی اگر دور باشیم

آری ارباب

این روزها دورم ولی لحظه لحظه حضورتان را باتمام وجودم حس میکنم...