خاطرات عفیفه بانو

سلام نازنین من هفته ها میگذشت . حالا شده بودی27 هفته . خانم دکتر میگفت ریز موندی . سونو نوشت . نگران حالت بودم . عصر رفتیم سونو . شکرخدا همه چیزت خوب بود . وقتی پرسیدم : خانم دکتر دختره یا پسر ؟ یه نگاه دقیق تر کرد و گفت : نشسته معلوم نیست . واسه من عزیز بودی . فرقی نداشت .اما خودتو نشون نمیدادی وروجک نازم ...

سلام زیباترین روزها و ماه ها میگذشت و من هر لحظه وجودتو بیشتر احساس میکردم .از اوایل سه ماهگی حرکاتتو حس میکردم . مثل یه ماهی کوچولو غلت میخوردی . وقتی 16 هفته شده بودی رفتم پیش خانم دکتر واسه کنترل . گفت : دراز بکش واست یه سورپرایز دارم . بعد با دستگاه صدای قلب قشنگتو واسم گذاشت ... نمیدونستم از خوشحالی چیکار کنم ... اشکام کم کم میخواستن از چشام اجازه بگیرن تا سرازیر شن . خانم دکتر میگفت : نوع حرکات و صدای قلبت به پسرا میخوره . اما واسه من مهم این بود که هستی و سالم باشی . ازاون روز یه جور دیگه بهت وابسته شده بودم ... دوست دارم گلم ... ...